Absolwentka Historii Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, Pedagogiki i Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego. Studiująca na Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu im. Eugeniusza Gepperta na Wydziale Architektury Wnętrz, Wzornictwa i Scenografii w Pracowni Tkaniny Artystycznej.
Malarka i nauczycielka łączy w swojej pracy artystyczne i pedagogiczne umiejętności. Twórczość swoją prezentowała na 10. wystawach indywidualnych i 13. wystawach zbiorowych w Polsce oraz poza jej granicami. Na ostatniej wystawie indywidualnej w Grójeckim Ośrodku Kultury przedstawiała cykl „PasteLove Koguty” a obecna „Kolory emocji” składa się z prac wykonanych w technice batiku. Tkaniny które umieszcza w przestrzeni publicznej dostępne są na stronie internetowej www.agnieszkakazala.pl. Jej obrazy stanowią część zbiorów Strumickiego Centrum Kultury (Macedonia Północna) oraz Spiskiej Nowej Wsi (Słowacja) – partnerskich miast Grójca.
Uczestniczka międzynarodowych plenerów malarskich (Strumica BJRM) oraz rodzimych (Czersk, Ojrzanów, Kazimierz Dolny, Janowiec).
Uczy plastyki w Szkole Kanadyjskiej w Warszawie a w Grójeckim Ośrodku Kultury prowadzi zajęcia z rysunku i malarstwa (Takie Tam Warsztaty). Kurator wystaw artystycznych. Współorganizuje oraz uczestniczy warsztatowo w wydarzeniach kulturalnych Mazowsza na terenie placówek oświatowych.
Poproszona o przedstawienie genezy swojej drogi twórczej odwołała się do przesłania: „w myśl przekonania, że najważniejszy przy zapisie obrazu jest kolor, skupiam się na utrwalaniu emocji i uczuć poprzez barwy”.
W interpretacji artystki emocje i uczucia mają różne formy wypowiedzi, stają się także inspiracją do podejmowania tematów pokazujących wszechstronność Jej zainteresowań, zarówno formalnych jak i intelektualnych. Można więc sądzić, że prace malarskie wykonane techniką batikową na płótnie bawełnianym, zaliczą się w przyszłości do nurtu kontynuacji wybitnych osiągnięć w dziedzinie batiku Stowarzyszenia „Warsztaty Krakowskie” działającego w latach 1913-1926. Trzeba jednak pamiętać, iż batik na początku XX w. był dziedziną sztuki użytkowo – dekoracyjnej dopiero w latach powojennych przeszedł ewolucję, stając się
dziedziną sztuk pięknych. Przywołuję meritum śp. prof. Ireny Huml, wybitnej konsultantki w dziedzinie malarstwa batikowego, sugerujące konieczność „...przywrócenia miejsca tej trudnej technice, lecz ciągle kryjącej nowe możliwości, we współczesnej twórczości plastycznej, jako odwołania się do znakomitych, przeszło stuletnich tradycji europejskich i rodzimych”.
Taką postawę ilustruje wypowiedź i twórczość Pani Agnieszki: „staram się nanosić na materiał swoje idee i twórcze rozwiązania problemów, które analizuję.
Tak powstały cykle „Languages”. „Snapchat” oraz „Garden”.
Agnieszka Kazała podąża własną drogą twórczą, która pozwala Jej na odkrywcze badania o charakterze eksperymentalnym. Wcześniej zaprojektowane kompozycje wydobywa na tkaninie woskiem, nanosząc go pędzlem, podkreślającym ekspresyjność i malarskość tej techniki, a nie miedzianym lejkiem canting, który służy do rysowania precyzyjnych, drobnych ornamentów. Jej eksperymentalne kompozycje naznaczone są zazwyczaj siecią kolorowych
żyłek, wywołaną celowym łamaniem skorupy wosku, nadającym obrazom nową jakość o charakterze unikatowym. Kreacje techniką batiku powodują często u twórcy wysoki stopień podekscytowania, bowiem proces twórczy na pewnym etapie przebiega zgodnie z prawami fizyki. Artystka interpretuje narastające
emocje podczas powstawania prac – „tkanina barwiona w ten sposób niesie ze sobą aurę tajemniczości. Nie wiem w stu procentach jaki będzie efekt końcowy, nieprzewidywalność a jednocześnie sposób jej wykonywania przy użyciu
gorącego wosku jest zagadką, która wciągnęła mnie na dobre... Prace są częścią mnie więc poprzez działania twórcze odkrywam swoje wnętrze, mówię jaka jestem, w sposób jaki nie jestem w stanie ująć słowami.”
Technika rezerważowa, współcześnie znajduje wielu entuzjastów wśród twórców,
jednakże artyści pracując w swoich pracowniach, w samotności przeżywają napięcia emocjonalne związane z wielokrotnym barwieniem lub nanoszeniem plam gorącego wosku na tkaninę, dlatego każda prezentacja wytworów kreowanych techniką batiku jest zwieńczeniem procesu twórczego i budzi wielkie zainteresowanie zarówno twórców jak i opcjonalnych odbiorców sztuki.
Prof. Ewa Maria Poradowska-Werszler